Zo’n blog, je kan er – zoals met zowat alles in het leven – op verschillende manieren naar kijken. Er op verschillende manieren mee omgaan. Sta me toe om bloggers te labelen als planblogger of impulsblogger, afhankelijk van hoe ze (doorgaans) hun blog benaderen. Beide groepen hebben hun sterktes, en ook relatieve zwaktes.
Goed, mocht je nu denken: “Waar hééft Ben het in godsnaam weer over?”, eerst een tweetal definities:
De planblogger
Het woord zegt het zelf al: dit is de groep die “nood heeft aan” een duidelijk plan van aanpak. Niet zelden hebben deze ook een welbepaald doel voor ogen en willen ze relatief snel een groot publiek bereiken. Om dat allemaal te kunnen kroop er hopelijk wat tijd in (de voorbereiding van) de bloglancering.
En eens gestart denken planbloggers er vaak aan om (bijvoorbeeld):
- bij voorbaat een lijst aan te leggen met mogelijke onderwerpen om over te bloggen
- zich wat te verdiepen in de zoekmachineoptimalisatie van hun blog
- te zoeken naar mogelijkheden om het blog op diverse manieren te promoten
- te kijken naar mogelijkheden om wat vaker te bloggen
- een plan op te stellen om te bepalen welk blogbericht wanneer online komt
- voortdurend bezig te zijn met de online zichtbaarheid van het blogproject
- constant op zoek te zijn naar manieren om – eens de lezer/bezoeker op zijn blog is aanbeland – het hem zo goed mogelijk naar de zin te maken
- te kijken naar mogelijkheden om geld te verdienen met bloggen
- …
Zo bekeken wordt bloggen wel een tijdrovend en lastig karwei. Maar aan de andere kant: zo gebeurt er tenminste wat op je blog!
[wp_ad_camp_3]
De impulsblogger
Dan gaat het er bij de impulsblogger een stuk losser aan toe, wat minder euhm… planmatig. Hier geen voorbereidend stappenplan. Gewoon starten en gaan met die banaan. Bloggen over wat in je opkomt en publiceren op de momenten dat er tijd voor is. Zonder enige druk. Slow bloggen heet zoiets.
En het kan echt wel gebeuren dat de impulsblogger ook druk is met wat taken waarmee ook de planblogger bezig is. Alleen is dat eerder een gelukkige samenloop van omstandigheden en zeker geen verplichting. Hier veel meer plaats voor het buikgevoel, het stomme toeval en de spontaniteit van de blogger.
Omdat je het als impulsblogger duidelijk wat minder systematisch aanpakt duurt het doorgaans wat langer vooraleer het blog zijn neus aan het venster steekt. Anderzijds: net omdat het allemaal niet zo strak gepland is, is er minder druk op de ketel, heb je misschien meer ruimte om gek te doen, is er meer ruimte voor spontaan blogplezier. Vermoedelijk raak je op die manier een stuk minder snel uitgeblust.
Planblogger of impulsblogger, wat is beter?
Je verwacht nu waarschijnlijk dat ik vol de kaart van de planblogger zal trekken. Maar dat is alleen het geval als je echt rete-ambitieus bent en het succes van je blog alleen wil afmeten aan het aantal bezoekers/volgers lezers (plus de inkomsten die je eventueel uit je blog(gen) zou kunnen genereren).
Het klopt dat de meeste blogtips vooral de planblogger voor ogen hebben. En de tips op deze site vormen daarop trouwens geen uitzondering. Dat zal blijven duren zolang het succes van een blog vooral wordt afgemeten aan de hand van statistieken.
Hoeft dat allemaal niet zo nodig, dan kan ook de impulsblogger serieus aan zijn trekken komen. Goed, zijn blog zal misschien een kleiner publiek hebben en wat minder sterk presteren in Google. Maar één en ander kan zomaar gecompenseerd worden door andere, minder cijfermatige criteria. Dan gaat het over dingen als authenticiteit, individueel blogplezier, een (h)echte community vormen met je lezer of simpelweg een ei kwijt kunnen. Ook erg waardevol allemaal!
Bij elkaar in de leer
Overigens zal je mij niet horen zeggen dat planbloggers enkel met harde cijfers bezig zijn zonder enig plezier aan het bloggen te beleven. Net zo min als dat er geen enkele impulsblogger zou zijn die zich ook maar iets aantrekt van statistieken en posities in Google.
Nee, willen we echt succesvol bloggen dan kunnen planbloggers maar beter in de leer gaan bij impulsbloggers. En vice versa!
De gepatenteerde planblogger mag bijvoorbeeld gerust wat meer ruimte laten voor het toeval. Niet elk artikel moet tot in de puntjes geoptimaliseerd zijn. Je hoeft niet elk stukje content tot vervelens toe te spammen op social media. Het stuur (van je blog) mag best wat losser in de hand.
Impulsbloggers die steen en been klagen over het gebrek aan belangstelling kunnen dan weer hun licht opsteken bij planbloggers om te kijken hoe zij hun blog inrichten, hoe zij een en ander aan boord leggen op sociale media of hoe hun blogplanner eruit ziet.
Wedden dat we binnenkort met (nog) performantere blogs te maken hebben?
Van twee walletjes
Voor het maken van BT eet ik van twee walletjes. Zo is er een lijst met blogonderwerpen waar ik het ooit nog eens over zou moeten hebben (passend bij de niche van dit blog) en een vast publicatieschema. Tweemaal per week komt er een nieuw bericht online. Dat heb ik zo met mezelf afgesproken.
Artikels worden regelmatig geschreven, maar vrijwel nooit met de bedoeling ze op een bepaalde dag te laten verschijnen. Als het moment van inplannen daar is wordt gewoon gekeken welk bericht klaar is en quasi lukraak gepubliceerd. En: omdat er meer in het leven is dan bloggen bestaat er een rubriek als Offtopic.
Van de meeste stukken is de SEO min of meer op orde, maar bij berichten die niet “voor de eeuwigheid” geschreven zijn doe iik geen enkele moeite.
Soms ben ik heel actief op social media, dan is er weer een radiostilte van een paar dagen.
Nu ik er zo over nadenk; het wisselt bij mij nogal eens: nu een ben ik een notoir planblogger, dan weer ben ik net zo lief een impulsblogger.
En jij, ben jij een planblogger of toch eerder een impulsblogger? Of misschien eet jij – net als ik – van twee walletjes?
Geef een reactie