Je kan het best bloggen in de ik-vorm, zo luidt meestal het advies. Maar (waarom) is dat zo? En waarom gebruiken sommige blogs toch de wij-vorm?
Bij voorkeur bloggen in de ik-vorm?
Omdat zo’n (individueel) blog toch vaak gezien wordt als iets heel persoonlijks, zie je dat de meeste blogs in de ik-vorm worden geschreven. Die ik-vorm voelt sowieso een stuk persoonlijker aan. En aangezien je als blogger toch graag een vertrouwensband wil uitbouwen met je lezers, is die ik-vorm toch wel aangewezen. Je vervalt zo iets makkelijker in je eigen tone of voice. Dat is erg prettig. Het schrijven gaat jou makkelijk(er) af, terwijl je lezers doorgaans een veel lichter verteerbare tekst te verwerken krijgen.
5 redenen om toch de wij-vorm te gebruiken
Enfin, hoewel er niks moet heeft dat bloggen in de ik-vorm wel zijn voordelen. Maar waarom zou je dan toch de wij-vorm willen gebruiken om te bloggen?
1. Je blog is geen individueel project (meer)
De meeste blogs worden opgezet door één persoon. De blogger die ook nog eens verantwoordelijk is voor (bijna) alle artikels en pagina’s. Schrijven in de wij-vorm is op z’n zachtst gezegd onnodig.
Dat kan natuurlijk veranderen als het gaat om een bedrijfsblog of om een blog met meerdere redactieleden. Dan wil je soms spreken in naam van het team en spreek je over “onze” en “wij” in plaats van over “ik” en “mijn.” Maar is er duidelijk één persoon/redactielid aan het woord (die zijn/haar ding doet), dan kan hij of zij perfect bloggen in de ik-vorm.
Lezers vinden het in voorkomend geval meestal wel leuk om weten wie het artikel heeft geschreven.
2. Meerdere mensen schreven aan het artikel
Je moet er als blogger altijd voor opletten dat je andermans veren niet op je eigen hoed steekt. Leverde een collega-blogger een flinke bijdrage aan een artikel dan het gebruik van “wij/ons” misschien beter op zijn plaats dan “ik/mijn.” Naast de obligate link naar diens blog, dat spreekt. Ook dat is samenwerken met bloggers.
Daarom sluit ik interviews in de rubriek Op de blog af bijna altijd af met een: “Wij danken je voor het lezen tot aan het eind.”
3. Je wil een wij-gevoel creëren
Het gebruik van de wij-vorm is een relatief simpele manier om je verbondenheid uit te drukken met je lezers. En “wij” staat hier dan niet voor “mijn team en ikzelf,” maar voor “jij lezer en ik blogger” Wij die hetzelfde meemaken, dezelfde moeilijkheden ondervinden, in hetzelfde bedje ziek zijn.
Die wij-vorm alleen zal niet volstaan om een stevige connectie te maken met je lezer, maar het kan wel helpen.
4. Je wil je groter voordoen dan je bent
Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik liet me er in het begin van mijn bloggerscarrière weleens toe verleiden. BT groter laten lijken dan het was. Online is dat redelijk eenvoudig. Je zegt “wij” daar waar het “ik” moet zijn. Alsof achter dit blog een heel team schuilgaat, terwijl het in feite gewoon om een eenmanszaak gaat. Leuk voor even misschien. Tot je door de mand valt.
5. Je wil (een deel van) je verantwoordelijkheid van je afschuiven
Nog een reden om de wij-vorm te misbruiken. Je duikt onder in een groep – of die er nu echt is of niet doet er niet een toe – in plaats van ruiterlijk toe te geven dat je ’t finaal verknalde.
Ik blog meestal in de ik-vorm
Om de redenen die ik hierboven aanhaalde. Logisch ook, het gaat om mijn visie op de zaken. Maar in het eerste jaar van Blogtrommel.com blogde ik helemaal niet in de ik-vorm. En erger nog: ik sprak mijn lezers aan met “u” en “uw.” Ik dacht me zo te kunnen onderscheiden in een wereld waarin iedereen jijde en joude
Gevolg? Jij zat eerder een transcript van een college te lezen dan een blogstukje. En man, wat was me dat lastig schrijven!
Nu gebruik ik nog het liefst de jij-vorm. Per slot van rekening is Blogtrommel.com er vooral voor jullie.
Overigens durf ik nogal eens te switchen tussen de jij- en de ik-vorm. Soms zelf binnen één en dezelfde blogpost. Ook dat zal wel niet volgens de regels van de kunst zijn.
Het stoort toch niemand?
Meer van dat?
Geef een reactie