Tips & inspiratie voor beter bloggen
Persoonlijke columns omtrent het reilen en zeilen van het blogwereldje.
Enige tijd terug botste ik op een ietwat merkwaardige oproep van Suus. En Karen was één van de bloggers die op de oproep reageerden. De boodschap luidde:
Ben je journalist of doe je iets anders in de media en gebruik je regelmatig stockfoto’s?
Let er dan op dat je ook stockfoto’s gebruikt met mensen van kleur.
Of ik daar – als lezer – ook wat van vind (en zo ja, wat dan)?
“Mensen van kleur: excuustruus of krachtig statement?” verder lezen
Deze herfst bestaat Blogtrommel.com dus precies 7 jaar. “Vreemd, het lijkt alsof het pas gisteren allemaal begon,” zegt het cliché dan. Maar zo voelt het voor mij ook echt. Er is nochtans veel gebeurd in tussentijd. Ik heb veel geleerd op het vlak van bloggen (over bloggen), BT is flink gegroeid en heeft wat naam en faam verworven in het blogwereldje. Algemeen gesproken ben ik een tevreden man. Maar ik blijf wel worstelen met een paar dingen:
Wel ja, het moest er eens een keer van komen. Afgelopen donderdag verscheen er géén nieuw artikel op dit blog. Voor het eerst in tijden een gat in mijn publicatieschema. Stiekem vraag ik me af of het je überhaupt is opgevallen en of je er wakker van gelegen hebt, godbetert. Enfin, in de poll hieronder kan je aangeven hoe één en ander voor jou als lezer aanvoel(t)de. So, feel free…
[poll id=”3″]
Persoonlijk doe ik mijn best om niet te zwaar aan deze onderbreking te tillen. Een ongelukkige samenloop van omstandigheden in mijn agenda, een halve week te ziek om meer dan twee krakkemikkige zinnen op papier te zetten en last but not least, was er een voorlopig nog geheim project waar ik even de tanden moest in zetten. Dat moet volstaan als verklaring.
En toch zit ‘t me niet helemaal lekker. Dat komt ervan als je jaar en dag de geneugten van het regelmatig bloggen propageert en te pas en te onpas tips de ether in gooit om dat te bewerkstelligen. Enfin, het voelt toch een beetje aan alsof ik er zelf niet in slaag mijn eigen tips in verband met vooruit bloggen in praktijk te brengen, alsof ik lezers een beetje in de steek laat, ook.
Goed, het kostte me dus wat tijd om hierover heen te raken. Verontrustender is wel dat, nu ik het mezelf één keertje een afwijking toestond, dit wel vaker staat te gebeuren. Het blog overleeft het wel, en de 25% minder bezoekers zijn ook het einde van de wereld niet.
Niet dat ik zinnens ben BT te laten versloffen, maar ik denk toch met weemoed terug aan de tijd dat ik me druk moest maken over de vraag: “Welke van de 4 klaarstaande artikels publiceer ik komende week?”, dan dan ik me moet afvragen waar ik het in het stuk van overmorgen in godsnaam over moet hebben. Geloof me, dat is een wereld van verschil!
Sinds een goed jaar heb ik overigens het onhebbelijke gevoel dat ik voornamelijk in een kringetje ronddraai en amper nog nieuwe dingen vertel.
Dat alles om te zeggen dat ik serieus overweeg om de zaken wat anders aan te pakken. Minder streng vasthouden aan dat vaste publicatieschema (op maandag en donderdag een nieuw blogbericht). Als het goed is komt er meer tijd voor nieuwe verhalen in de plaats. Meer tijd voor noodzakelijke werken aan de achterkant van dit blog, terug meer tijd voor een modernere social media-strategie, meer tijd voor eventuele andere online-projecten.
Eens kijken of het mij (en jou) bevalt…
Dat denk ik vaak als ik weer eens uren aan een stuk op diverse social media heb rondgehangen, een paar dozijn blogs heb bezocht, wat mails heb behandeld (een deel daarvan kan natuurlijk gewoon verticaal geklasseerd worden) en – je zou het bijna vergeten – artikels heb zitten tikken tot de bovenste ledematen pijnlijk laten weten dat het misschien wel welletjes is geweest.
(Oesje, dit is misschien wel de langste openingszin uit de geschiedenis van BT. Heel “onblogs” in 2017. Maar toch ga ik er geen jota aan wijzigen).
Terug naar de beginvraag: wat bezielt me om dagelijks mi-ni-maal een uurtje of vijf aan deze blog te spenderen?
Nope, daar kunnen we kort over zijn. Ik krijg niet betaalt om Blogtrommel.com in de lucht te houden. Heel af en toe krijg ik – bij wijze van barter deal een digitaal product of abonnement toegestuurd. Ik sta er nu eenmaal op jullie zo goed mogelijk te informeren. En als het even kan laat ik graag eens een winactie uit de lucht vallen.
Stel je overigens vooral ook niet te veel voor van de inkomsten uit Google Adsense. Ze volstaan niet om de kosten voor zo’n blog (hosting, domeinnaam, WordPress-themes, opslagruimte,…) te dekken. Erg is dat niet. Een leuke hobby mag wat geld kosten. En ik blijf erbij: het is er eentje met een onklopbare verhouding prijs/impact/fun!
Wees daar maar zeker van! Om te beginnen schrijf ik graag. Schrijven maakt me rustig. Schrijven voor BT doet me sowieso loskomen van mijn handicap. Bloggen en het internet staan in ieder geval ver genoeg van mijn dagelijks leven. Zo komt het dus dat in deze kolommen vrij weinig verhalen te vinden zijn om en rond het privéleven van jouw blogger. Het is trouwens niet zo verschrikkelijk boeiend.
Het speelt zich (bijna) allemaal online af uiteraard. Wel zo handig als je moeilijk zonder hulp de deur uit kan. Een computer opstarten en bedienen kan wel nog.
Ondanks dat is BT geen vrijblijvend projectje. Het is simpel: als je iets doet – en je steekt er zoveel tijd en energie in – doe het dan goed. Of doe in elk geval je verdomde stinkende best! Als ik dus een blog opzet, dan wil ik dat ‘ie een beetje bezoekers trekt en dat mensen die Blogtrommel.com bezoeken er ook écht iets aan hebben.
Het geeft me een fijn gevoel te weten dat mensen door toedoen van Blogtrommel.com wat extra’s aan hun blog kunnen geven. Verder is het keitof om andere blogprojecten te ondersteunen zonder daarom zelf vol in de schijnwerpers te gaan staan. Soms worden de inspanningen opgemerkt, soms ook helemaal niet. So be it!
Bloggen is goed voor mijn eigenwaarde, streelt mijn ego. Laten we daar vooral niet flauw over doen. Daarnaast leer ik via Blogtrommel.com allerlei interessante mensen kennen, die ik in real life meer dan waarschijnlijk nooit zou hebben ontmoet. Kom me overigens niet vertellen dan online contacten per definitie oppervlakkig zijn. Zo ervaar ik het niet. In tegendeel!
Het bloggen brengt me nog wel meer dingen bij. Ik ben alerter, sta als 46-jarige veel meer open voor nieuwe dingen (technieken) dan veel van mijn leeftijdsgenoten, ben vertrouwd met social media en omarm de mogelijkheden van het internet meer dan ooit.
Tot slot merk ik dat ik in de afgelopen jaren een stuk assertiever – let op, niet te verwarren met agressief – ben geworden. Zo kan ik doorgaans sneller en effectiever mijn punt maken (en mijn gelijk halen) zonder daarbij mensen te bruuskeren en dat was vroeger wel eens anders. Vooral op schrift lukt dat vrij aardig. Het is alleszins een vaardigheid die me ook in mijn dagelijks leven danig van pas komt…
Dus, als ik nu nog eens begin te twijfelen of het allemaal wel zo nodig moet, haal ik deze blogpost boven.