HomeinterviewOp de blog af: Allesblijftanders
,

Op de blog af: Allesblijftanders

mamablog, handicap, bijzondere jeugdzorg,

mamablog, handicap, bijzondere jeugdzorg,Odet, mijn volgende gaste in “Op de blog af” is een blogger met ambitie én een missie. Maak kennis met de vrouw achter Allesblijftanders.

1. Waar ik altijd nieuwsgierig naar ben: weet je nog wat de concrete aanleiding (of gebeurtenis) om Alles blijft anders te beginnen?

O: Niet precies! Er was geen ‘Goed Doordacht Plan’ – Allesblijftanders is eigenlijk organisch ontstaan, of anders gezegd: ‘de volgende stap’ in een lang proces.

Ik heb altijd geschreven (ik heb nog meters dagboeken op zolder staan) en vanaf 2008 schreef ik een besloten blog, eerst voornamelijk over onze meervoudig complex gehandicapte zoon en later over onze reis naar onze dochter uit Ethiopië. Op beide kreeg ik veel reacties, vaak ook over mijn schrijfstijl. “Waarom schrijf je geen boek?” hoorde ik vaak. Dat was nu juist waar ik als kind al van droomde, een boek met mijn naam op de kaft. Overmoedig sloot ik destijds mijn adoptieweblog af met de belofte dat dat boek er zou gaan komen: dromen komen immers uit!

In stilte begon ik. Ik schreef hink-stap-sprong door de tijd, intussen zoekend naar een rode draad, naar een lijn in het verhaal ‘van toen tot nu’. Eerst het makkelijkste: het geluk van het heden, en verwerkte stukken uit het verleden. Daarna maar meteen het ravijn in. Terug naar de zwartste dag uit mijn leven, de dag waarop ik hoorde dat mijn zoon meervoudig gehandicapt was, en het moeras van de maanden erna. Dat was loodzwaar. Soms schreef ik tien pagina’s in een week, dan weer maanden niet. Om mezelf een soort van druk op te leggen om te blijven schrijven heropende ik mijn besloten blog en berichtte daar over mijn voornemen. Nu moest ik het wel afmaken, dacht ik.

In die tijd begon ik ook blogs van andere zorgmoeders te lezen. Sommige daarvan waren zo goed, dat ik dacht ‘waarom zou ik nog moeite doen, alles wat ik wil schrijven is al geschreven en beter ook!’ Maar toch kon ik het niet laten – mijn boek moet gewoon geschreven worden. Op Twitter ontdekte ik dat met blogs ook invloed kan worden uitgeoefend op de politiek.

Op zomaar een zondagochtend in juni 2013 bedacht ik dat ik dat ook wel eens kon proberen – bij een breder publiek aandacht vragen voor de complexiteit in een zorggezin en tegelijkertijd mezelf verder onder druk zetten om te werken aan mijn boek. Nog diezelfde avond ging ‘Allesblijftanders’ de lucht in.

2. Met welke ambitie startte je destijds je blog?

O: Ik streef al ruim 10 jaar een soort van utopie na: ik wil zo graag dat mensen begrijpen hoe het is om moeder te zijn van een meervoudig complex gehandicapt kind. Begrijpen hoe dat je leven in al zijn facetten beïnvloedt. Hoeveel verdriet er is – verdriet dat nooit overgaat. Hoe hoop langzaam vervliegt maar nooit helemaal verdwijnt. Hoe moeizaam de zoektocht in zorgland is en blijft, hoe groot het gevecht. Het is een utopie – iemand die niet in die situatie is kan en zal nooit kunnen invoelen hoe het werkelijk is. En toch wil ik proberen, al was het maar een heel klein beetje, extra begrip te kweken. Om de eenzaamheid te verdrijven.

3. Je blog is gemaakt met Weebly.com (wat vrij zeldzaam is). Vanwaar die keuze? Ben je tevreden met je keuze?

O: Op die bewuste zondagochtend postte ik op Facebook de vraag ‘wie wil mij helpen een openbaar weblog te maken’? Het antwoord was de naam van twee webhosts. Ik oefende met allebei en Weebly was het meest gebruiksvriendelijk. Nu ik zelf vaker blogs lees, ook over bloggen, besef ik dat dat geen logische keuze was en is. Eigenlijk zou ik willen overstappen naar WordPress. Maar ik weet niet precies hoe – en besteed mijn tijd liever aan andere zaken.

4. Waar staat je blog over 5 jaar?

O: Er is, nog steeds, geen “Goed Doordacht Plan’. Ik hoop dat over 5 jaar mijn boek ‘Allesblijftanders’ af is én gepubliceerd. Het boek groeit en krijgt meer vorm, ook door het blog. Het een eindigt, waar het ander begint. Als ik echt groot mag dromen, dan droom ik over een goede ontvangst van het boek en een bredere verspreiding van mijn blog, wellicht in de vorm van een ‘hardprint column’ in een tijdschrift.

Maar ik ben realistisch. Er zijn al zoveel boeken – die van mij wordt echt geen bestseller – en toevallig ook al een aantal zorgmoeder-columnisten. Waarschijnlijk worden er hooguit 100 boeken verkocht en bestaat mijn blog over 5 jaar niet meer.

5. Geef één goede reden waarom iederéén je blog zou moeten bezoeken.

O:‘Kracht door kwetsbaarheid’ is helemaal in!

“Ik leer van @Blogtrommel, een ‘meta-blogger’, hoe je een publiek moet trekken en behouden en volg de tips nauwgezet op. Jezelf verkopen – het voelt een beetje als hoereren en ik wek er vast de irritatie van Facebook- en Twittervrienden mee op, maar het resulteert ook in een gestaag groeiend lezersaantal…”

Odet

6. Krijg je wel eens kritiek op wat je schrijft? Hoe ga je daarmee om?

O: Nee, eigenlijk niet. Ik denk dat als mensen het niets vinden, ze niet reageren. En niet verder lezen natuurlijk.

7. Is je denken over je blog (of het bloggen) veranderd in de loop der tijd? Is je blog gaandeweg van opzet veranderd?

O: Ja dat is zeker zo. Ik had echt nooit kunnen denken dat mijn blog me het afgelopen jaar 3 maal in de Haagse politieke arena zou brengen en in NRC Handelsblad. Dat mijn zoon het boegbeeld zou worden in de strijd voor goede zorg voor meervoudig complex gehandicapten. Nu dat zo is, probeer ik mijn blog ook bewust meer voor dat doel in te zetten.

8. Kan je wat vertellen over de grootste fout die je als blogger ooit maakte? Heb je (als blogger) ergens spijt van?

O: Ik heb de fout gemaakt (denk ik) onder mijn eigen naam te bloggen en de eigen namen van mijn kinderen te gebruiken. Dat maakt dat het blog maar een beperkte houdbaarheidsdatum heeft – ik kan niet in het openbaar over mijn dochter blijven schrijven zonder haar daar vroeg of laat mee te frustreren. Wellicht ga ik niet alleen naar WordPress overstappen maar ook meteen andere namen hanteren.

9. Wat vind je zelf bloedirritant bij (het lezen van) andere blogs?

O: Ik houd van mooie taal en daar zoek ik ook actief naar. Blogs met kromme zinnen vol taalfouten – dat is voor mij eens maar nooit meer.

10. Wat is de leukste reactie/het mooiste compliment dat je ooit van een lezer kreeg?

O: Mijn hart maakte een grote sprong toen bij een formeel openbaar overleg tussen de Staatssecretaris en de Tweede Kamercommissie van VWS naar een blog van maanden daarvoor van mij werd verwezen. Het kamerlid had het dus niet alleen gelezen, het was haar ook bijgebleven!

11. Antwoord kort en krachtig:

  • Bloggen is leuk, want … Schrijven is zoveel leuker als je ook gelezen wordt.
  • Het probleem waar ik als blogger het vaakst tegenaan loop is … De vluchtigheid van internet en het moeten bedelen om het delen van blogs.
  • De ideale lengte voor een blogpost is … 1 A4, ongeveer 500 woorden
  • De meeste inspiratie voor mijn blog haal ik bij… mijn kinderen
  • De grootste voldoening bij het bloggen is… Uit reacties aflezen dat mijn boodschap is binnengekomen
  • Als blogger vrees ik de dag dat … lezers mijn blog niet meer interessant vinden
  • Het grootste misverstand over bloggen is … dat ‘vind ik leuk’ hetzelfde is als een reactie geven
  • Ik stop met bloggen als … het me meer energie gaat kosten dan dat het me oplevert
  • Reacties van lezers zijn… belangrijk voor me – dat geeft het gevoel dat ik niet ‘voor niets’ schrijf.

12. Wat is jouw persoonlijke “gouden blogtip”?

O: Maak een Goed Doordacht Plan óf begin gewoon en ontdek onderweg, zoals ik deed! Google Analytics, Feedburner, Blogtrommel, #blogpraat … ik ben zelf nog het benieuwdst naar de volgende stap!

Ik onthoud vooral:

  • dat bloggen een prima springplank kan zijn voor een “fysiek” boek
  • dat een Vind-ik-leuk niet kan tippen aan een geschreven reactie
  • dat een blog een serieuze hefboom kan zijn (op diverse vlakken)

Beste lezer, Odet en ik bedanken je voor het lezen tot aan het het staartje. Bezoek Allesblijftanders en ontdek een ontroerend, strijdvaardig en levensecht blog. In één moeite door krijg je bewondering voor de haast bovenmenselijke krachten die het moederschap uit een vrouw kan putten.

Laatst verschenen berichten

Eén reactie op “Op de blog af: Allesblijftanders”

  1. Rebecca avatar
    Rebecca

    Vind ik leuk, Odet!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.