HomeIn personaAls bloggen een verplichting wordt…

Als bloggen een verplichting wordt…

Sharp Ben In persona

Met dat bloggen van mij is iets raars aan de hand… Niet eens een maand geleden leek het erop alsof ik de stekker uit Blogtrommel.com zou trekken. Geen fut, geen zin en vooral geen inspiratie meer.

Het is niet de eerste keer dat me zoiets overkomt. Blogtrommel.com bestaat een dikke vijf jaar en gemiddeld krijg ik drie keer per jaar zin om de handdoek in de ring te gooien.

Om maar te zeggen dat ik intussen al lang niet meer in paniek sla als het weer eens zover is. Maar het vreemde is wel dat – hoewel ik dus altijd wel weer aan de gang geraak – geen flauw idee heb wie of wat mijn contentbrein dan toch altijd prikkelt.

Stiekem vraag ik me af hoeveel bloggers hier last van hebben. Het kan haast niet anders of onderstaande tweet is slechts het topje van de ijsberg:

Er gaat wat troost vanuit, zoveel is zeker. Al zal de foto die bij de tweet in kwestie werd ingesloten daar wel niet vreemd aan zijn.

Enfin, als bloggen een verplichting wordt kan je er beter de brui aan geven. Het getuigt in ieder geval van moed om a) te erkennen dat het vat – voorlopig – leeg is en b) aan je publiek het einde van een tijdperk aan te kondigen. Het is zoveel makkelijker om gewoon met stille trom te vertrekken en je lezers in hen ongewisse te laten.

Niks van dat alles op Blogtrommel.com. Intussen liggen er alweer een twintigtal “rijpe” ideeën klaar. Het is momenteel zelfs moeilijk kiezen welk artikel eerst moet geschreven worden. Het kan (snel) verkeren…


P.S: Komt de klad in je blog, dan is daar mogelijks nog wel wat aan te doen…

Laatst verschenen berichten

11 reacties op “Als bloggen een verplichting wordt…”

  1. Marleen avatar

    Het is zo herkenbaar. Die momenten dat ik volledig inspiratieloos ben, terwijl ik weet dat de onderwerpen op straat liggen. Ik zie ze alleen op dat moment niet. Ik weet dat het tijdelijk is en accepteer dit. Het is niet anders, volgende keer beter. En soms weet ik dat ik er gewoon voor moet gaan zitten en nemen mijn vingers het over van mijn hoofd. Er wordt zowaar een nieuw blog gecreëerd.

  2. Charlotte avatar

    Ik heb bij beide blogs wel 2-3 keer gehad dat ik er niet zo’n zin meer in had, en alle keren was dat omdat de purpose van mijn blog niet meer overeenkwam met wie ik was en wat ik wilde. Ik heb te lang geprobeerd om te voldoen aan verwachtingen van anderen, te lang geprobeerd om erbij te horen. Mijn beautyblog is ondertussen veranderd in een slow living lifestyleblog (alle Hobbits verzamelen!) en mijn zakelijke muziekblog is veranderd van een plek van aankondigingen en achievements via een serie pauperartikelen over muziek in games naar een mooie musicpreneurshipblog. Ik schrijf eindelijk waar ik zelf gelukkig van word. Schijt aan verwachtingen van ouders, familie, oud-docenten, medestudenten en vooral schijt aan populair proberen te zijn en bij de grote jongens willen horen.

  3. Miriam avatar

    Herkenbaar! Het kan voor sommige twijfelaars ook te maken hebben met wat in de psychologie ‘de illusie van de investering’ heet. Je hebt het gevoel dat je niet meer terug kunt omdat je er zoveel moeite, geld, tijd e.d. in hebt gestopt. Je hoopt tevergeefs dat al die moeite uiteindelijk wordt beloond, waardoor je er te lang mee doorgaat. Net als dat je een saai boek uitleest, waarvan je eigenlijk al na een paar bladzijden wist dat het niks zou worden. Maar je denkt: ik heb er verdorie 15 euro voor betaald en ben nu al op de helft, dan lees ik het uit ook. Gelukkig ga jij nog even door 🙂

  4. Carel avatar

    Gewoon doorgaan, dipjes houden je alert, anders wordt het sleur

    1. Sharp Ben avatar
      Sharp Ben

      Ja, dat is ook een manier om tegen het probleem aan te kijken. Dank voor ’t inzicht!

  5. Paul avatar

    Voor mij was de oplossing een lagere blogfrequentie. Ooit (2003-2005) had ik een blog dat ik vrijwel dagelijks bijwerkte met een nieuw bericht. Dat was niet vol te houden naast een fulltime baan, een studie, sporten en het onderhouden van vriendschappen. Dus heb ik voor mezelf het tempo teruggeschroeft. Jarenlang schreef ik maar 1 bericht per maand. Tegenwoordig ligt de frequentie rond de 3 stukken per maand. Misschien niet de manier om een gigantisch publiek te bereiken (al groeit mijn blog elk jaar), wel een manier om geen stress en druk te voelen.

  6. Ximaar avatar

    Iedereen heeft mindere dagen of zelfs mindere periodes. Probleem met het alleen-bloggen is dat je geen collega’s hebt die die gaten kunnen vullen. Meteen opgeven is dan ook onzin, vaak komt de zin gewoon weer terug. Ik heb overigens ook niets met bloggen in een groepje. Zelf blog ik wel wat breder. Dat lost ook wel wat op. Ik heb niet altijd zin om over hetzelfde onderwerp te schrijven en een uitstapje naar andere onderwerpen kan zeker de zin terugbrengen. Zelf zit ik er niet zo mee. Het komt bij mij weinig voor. Vooruitwerken werkt bij mij overigens ook niet. Als ik het niet op tijd plaats, dan neemt de actualiteit af en zie ik het nut van een onderwerp minder. Vaak plaats ik vooruitgemaakte spullen niet of recycle ik ze later als er een aanverwant voorval plaatsvindt.

  7. Conny avatar

    Heel herkenbaar. Vooral als er van alles gebeurt in mijn leven, lijdt de blog-inspiratie er onder. Terwijl je misschien zou denken dat al die belevenissen juist blog-inspiratie zouden kunnen zijn. Heeft denk ik ook te maken met de ‘niche’ (foodblog). Ik heb gewoon niet altijd zin en/of tijd om recepten te bedenken, maken, fotograferen, testen en er dan ook nog een leuk verhaal bij te schrijven.
    Ik ben blij dat jouw inspiratie er weer is, lees je blogs graag!
    Groetjes, Conny

  8. ludwig avatar
    ludwig

    zou de oorzaak van geen fut of geen zin vooral niet liggen in het feit dat je blog niet rendabel is ,m.a.w dat je er niks aan verdient? Kun je in uw blog geen affiliate links plaatsen en misschien daarmee wat rendabeler worden?

  9. Marguerita avatar

    Fijn dat je toch weer inspiratie gevonden hebt!

  10. Lies avatar

    Wat herkenbaar weer, Ben!
    … en ook ik ben weer volop in creatieve actie geschoten. Telkens opnieuw vind ik mijn draai weer en komt de vibe weer terug (y)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.