Beste lezer,

De kogel is door de kerk. Jij wordt getrakteerd op een nieuwe rubriek. Correctie: ik doe mezelf een splinternieuwe rubriek cadeau. Want wat wil namelijk het geval? Op termijn staat mijn eigen blogplezier op het spel!

Ik hoor je denken: “Kom, kom, zo groot kan het probleem toch niet zijn. En daarbij: ik ken wel een blog waar men je vakkundig van je probleem afhelpt…”

Natuurlijk heb je gelijk. En het aloude cliché als zouden dokters de lastigste patiënten zijn is daarmee nog maar eens bevestigd.

Mijn eerste stappen in het blogwereldje zette ik middels een persoonlijk blog van het type over-van-alles-en-nog-wat. Heel fijn, maar ook behoorlijk frustrerend, want weinig focus en dus moeilijk om echt een groot lezerspubliek aan te trekken. Dus zocht en vond ik een niche – jullie welbekend – en met de bezoekersaantallen ging het intussen de goeie kant uit.

Het zoeken naar blogs om duimen en vingers af te likken, het geven van tips om van je blog een succes te maken en het promoten/ondersteunen van leuke (blog)initiatieven, het beviel/bevalt me goed. Ik kon/kan mezelf perfect wegsteken met als perfect excuus dat niet ik (of mijn idee) het belangrijkste was, maar wel jullie blogs…

Maar – eerlijk is eerlijk – die fijne niche is ook een beetje beperkend. Alsof er in  het (mijn) leven niets belangrijkers is dan bloggen. En ja, soms krijg ik er een punthoofd van; kunnen ze me zelfs allemaal gestolen worden omdat ik het gewoon over iets anders wil hebben. Diegenen die me al een tijdje volgen weten het: ik heb niet de ambitie om tot het einde der tijden als een bloggoeroe te boek te staan.

Daarom kom ik met een nieuwe rubriek, genaamd in persona. Daarmee sla ik twee vliegen in één klap want ik kom ook tegemoet aan hen die graag een beter idee hebben van wie of wat de man achter dit blog is. In dat verband zal het altijd wel een voordeel blijven als men de moeite doet om even tussen de regels door te lezen. 

Of jij op die verhalen zit te wachten is natuurlijk koffiedik kijken, maar eigenlijk is die vraag ook weinig ter zake doend.

Vandaag heb ik trouwens nog geen benul hoe ik deze rubriek zal invullen. Zoals de zaken nu staan weet ik dat in principe geen enkel onderwerp veilig is, dat het petje van “dienstverlenende netwerker” niet altijd op zal blijven en dat de mantel der liefde meer dan eens opgeplooid in de kast zal blijven liggen.

Tot een volgende gelegenheid,