Je kan over de 45ste president van de Verenigde Staten van alles zeggen, maar als ‘ie zijn mond opentrekt hangt iedereen wel aan z’n lippen. Hoe komt dat, en vooral: wat kunnen wij ervan leren? Ziehier 3 lessen voor bloggers van Donald Trump.

Ik ben geen Trump-fan. Laten we dat duidelijk vooropstellen. En ik pleit er ook niet voor dat elkeen op een Trumpiaanse manier zou gaan bloggen. Het verfrissende shockeffect zou van korte duur zijn. Zoals zo vaak is dosering de sleutel tot succes.

Les 1: wees jezelf

Ik kan me nog altijd niet van de indruk ontdoen dat Trump de hele kiescampagne lang één groot spel speelde, en het nadien tot zijn eigen stomme verbazing tot president schopte.

Hoe dan ook, hij is alvast niet van plan zich al te presidentieel te gaan gedragen. Daar heeft hij zijn vice-president en zijn minister van buitenlandse zaken voor zo lijkt het wel. Trump blijft intussen zijn wispelturige zelf en gaat vrolijk door met waar hij goed in is: de verpauperde Amerikaan naar de mond praten en oneliners de wereld in sturen.

Het is ook jouw opdracht zoveel als ook maar enigszins mogelijk jezelf te zijn op je blog; misschien net niét datgene te doen wat van je wordt verwacht. Je krijgt een blog met een frisse kijk op de zaken en waar misschien niet eens een pijl op te trekken valt.

Les 2: een beetje roeptoeteren mag

Die oneliners hoeven (in eerste instantie) trouwens geen steek te houden. Als ze maar de aandacht trekken. De nuance kan je achteraf aanbrengen, maar dat hoeft eigenlijk alleen als je jezelf in de voet dreigt te schieten als je dat niet doet…

En dat roeptoeteren begint in de kop van je blogpost. Doorgaans hebben je artikels baat bij titels die moedwillig gechargeerd zijn. Het zijn net die koppen die een beetje  of zelfs helemaal over de rooie gaan die het ‘m doen. Maak daar dus extra werk van. Pure clickbait-titels zijn natuurlijk uit den boze. Je moet wel enigszins leveren wat je op basis van je titels belooft.

Nogmaals, als het echt moet kan je die kop boven je artikel altijd nog nuanceren. Alweer een alinea gevuld…

Les 3: verpak je boodschap simpel

Door zijn boodschap bedrieglijk simpel te verpakken is Trump erin geslaagd grote groepen mensen aan te spreken; kiezers die anders nooit de moeite zouden doen om uit hun zetel te komen om hun stem uit te brengen.

Maak het allemaal niet nodeloos ingewikkeld! Korte(re) teksten, een woordenschat waar een schoolmoeë 14-jarige geen moeite mee heeft en een gezonde portie flitsend beeld. Zo spreek je “als vanzelf” een ruimer publiek aan.

Ga jij je blogs zo nu en dan overgieten met een Trumpiaans sausje?

Foto: via Shutterstock.com