Er wordt veel meer op het net gepubliceerd dan wij met z’n alle kunnen behappen. En het zal niemand verbazen dat lang niet alles wat op het internet gegooid wordt (voor iedereen) de moeite waard is. Er is dus nood aan een soort “kwaliteitslabel.” Men spreekt in dat verband heel graag over unieke content. Maar wat is unieke content precies, en is alle unieke content ook écht waardevol?
Plagiaat en duplicate content
De term “(goede) unieke content” vond zijn oorsprong in de begindagen van het populaire internet, of misschien nog preciezer, bij het ontstaan van de zoekmachine(optimalisatie). Het was in die tijd perfect mogelijk om (web)teksten te kopiëren en ze integraal over te zetten op jouw blog. Gewoon CTRL+C, CTRL+V en je reinste plagiaat dus. Ook op het web is het hartstikke verboden (tenzij je de expliciete toestemming hebt van de auteur), maar in de praktijk kwam/kom je er dikwijls mee weg en wordt je er zelden strafrechtelijk voor vervolgd.
Hoe dan ook, er wordt/werd vrij massaal gekopieerd en geplakt op het web. Erg sneu en schadelijk voor al diegenen die zich de moeite hebben getroost iets waardevols aan het internet toe te vertrouwen. Vooral ook omdat Google er in den beginne niet goed in slaagde om het origineel van de kopie te onderscheiden. Zo kon het gebeuren dat het gekopieerde blog beter vindbaar in de zoekresultaten dan het origineel.
Google spreekt in dat geval van duplicate content. Letterlijk: dubbele content. Goed om weten is dat niet alleen anderen zich schuldig kunnen maken aan het maken van duplicate content (doordat ze zonder jouw toestemming delen uit je bericht kopiëren). Ook jijzelf kan moeiteloos duplicate content produceren (door op je eigen blog steeds opnieuw dezelfde stukken tekst te gebruiken) Google is al de dubbele content liever kwijt dan rijk. Het wil het liefst gediversifieerde, unieke zoekresultaten tonen.
En dan is er nog de gemiddelde internetgebruiker. Die zit ook niet te wachten op tientallen doorslagjes van dezelfde content. Hoe goed en succesvol die ook moge zijn…
Maar tijden veranderen. Het lukt Google steeds beter om de kopie van het origineel te onderscheiden. En dat blijft niet zonder gevolgen. Heeft je blog wat te veel artikelen of stukken tekst die niet van jezelf komen, dan wordt je blog als minderwaardig beschouwd en wordt ‘ie dientengevolge ook lager in de zoekmachines geplaatst. Eén en ander kan er zelfs toe leiden dat je site helemaal uit Google kan verdwijnen.
Unieke content: veel meer dan alleen “zelfgeschreven artikelen”
Goed, je blog moet dus zoveel mogelijk unieke, eigen geschreven stukken hebben. Er moet dus een reden zijn waarom mensen voor jouw artikel kiezen en niet voor dat van je collega. Een door jou geschreven stuk is een belangrijk eerste criterium, dat lijkt me logisch.
Het is echter wat kortzichtig om unieke content te definiëren als “zelfgeschreven teksten.” Want wat als je je artikelen wel zelf schrijft, maar voortdurend hetzelfde verhaal herkauwt? Wat als je niet verder komt dan het napraten van anderen? En als je je lezer nooit een verrast met een sprankelend idee of een radicaal nieuw inzicht zal ‘ie vroeg of laat wel afhaken.
Unieke content alleen is onvoldoende
Wil je anno 2016 goed scoren in Google, dan is goede, unieke content maken alleen niet voldoende. Houd er rekening mee dat heel veel mensen het belang van SEO inzien en zich dus wat gaan verdiepen in die SEO. Zeker wanneer je blogt over populaire onderwerpen kan dit ervoor zorgen dat je veel meer moeite moet doen om bovenaan in de zoekresultaten te verschijnen. Om dan door te breken moet jouw artikel of blog een niveau hoger zijn dan alles wat tot dan toe over dat onderwerp verschenen is. Unieke content maken kan dan betekenen dat je:
- het artikel nog langer moet maken
- nog dieper op de zaken moet ingaan
- met nieuwe/revolutionaire inzichten komt
- je artikel moet stofferen met recent onderzoek en cijfermateriaal
- je artikel moet illustreren met foto’s, video’s, infographics, podcasts, screencasts,…
- meer artikelen moet schrijven omtrent dat onderwerp
Unieke content: niet per se het warme water opnieuw uitvinden
Er is al ontzettend veel geschreven over alle mogelijke onderwerpen. Je zou je dus kunnen afvragen wat jij als nieuwbakken nog aan toe te voegen hebt. Om te beginnen lezen mensen graag jouw persoonlijke ervaringen (wat gebeurt er met jou als jij aan de slag gaat met bepaalde info en wat is de impact van bepaalde gebeurtenissen op jouw leven?) en jouw eigen verhaal in een specifieke stijl, bijvoorbeeld.
En veder bekijk je de zaken waarschijnlijk (helemaal) anders dan je collega X, Y of Z. Je laat je inspireren door anderen, maar brengt je eigen verhaal en legt je eigen klemtonen. Je gaat op onderzoek uit en verzamelt feiten en cijfers, brengt ze (opnieuw) samen en presenteert ze op een aparte, onnavolgbare manier.
Neem nu een site als Blogtrommel.com. Je kan hier terecht voor allerhande blogtips. Maar echt revolutionaire dingen over bloggen vallen hier niet te rapen. Meer nog: driekwart van wat ik vertel is (ook) elders op het net te rapen. Waarom dit blog dan elke maand opnieuw zo’n 5.000 bezoekers krijgt? Vermoedelijk omdat hier aardig wat informatie over “succesvol bloggen” onder één dak te vinden is? Omdat het kaf door iemand met ervaring van het koren is gescheiden? Omdat de schrijfstijl zo leuk is? Omdat de blogger in kwestie af en toe op de proppen komt met een bizar advies waar een lezer toch wat mee kan? Omdat de blogger tips geeft die niet blijven steken in slogans? Om dat de blogger de gewoonte heeft om met tips te komen die een blog een stuk vooruit helpen? Zeg het maar!
Unieke content: de soep wordt niet zo heet gegeten
Google en je lezers zoeken naar zoveel mogelijk unieke content. Maar dat betekent nog niet dat jij er als blogger voortdurend moet over waken dat er niet ergens op je blog twee keer dezelfde 2 regels te vinden zijn. Bloggers en schrijvers mogen en kunnen zichzelf herhalen zonder zich de banvloek van Google op de hals te halen. Dat is heel menselijk. Maak er alleen geen passe-partout oplossing van.
Sowieso is het belangrijk te weten dat Google doorgaans de neiging heeft om te kijken naar het totaalplaatje om je blog te beoordelen. Als op het overgrote deel van je blog degelijk, eerlijk en goed onderbouwd materiaal te vinden is, ziet Google – en je lezer – best wel wat door de vingers.
Ook je heel duidelijk laten inspireren door een ander is geen probleem. Anderzijds is een tekst integraal vertalen en ‘m op je blog zetten ook gewoon duplicate content. Citeren is zonder meer toegestaan, zelfs zonder medeweten en toestemming van de geciteerde. Let daarbij wel op dat het voor iedereen duidelijk is dat het om een citaat gaat (met aanklikbare bronvermelding en de tekst tussen aanhalingstekens geplaatst) én dat de lengte van het citaat in verhouding staat tot de lengte van je eigenlijke artikel.
Heb je toestemming om andermans artikel integraal te publiceren op je blog, dan nog is het oppassen. Google weet immers niet of jij die toestemming hebt en zal vrijwel zeker het zekere voor het onzekere nemen. Toestemming of niet, er staan toch maar mooi twee identieke teksten online. Liever niet doen! Dan plaats je beter een kort stukje tekst op je eigen blog, waarbij je een link plaatst zodanig dat men de rest van het artikel kan verder lezen op het oorspronkelijke blog.
Unieke content maken, het moet onze eerste betrachting zijn maar het is niet altijd mogelijk. Kopieer/leen je toch werk van iemand anders wees er dan tenminste transparant over en geef de credits aan wie het verdient. Laat duidelijk merken dat je andermans materiaal gebruikt om er duidelijk je eigen ding mee te doen, om er je eigen project mee te ondersteunen. Ook Google kan dit appreciëren!
Overigens, wil je graag weten of jouw blog wordt gekopieerd zonder je toestemming? Gebruik Copyscape..