Ja, ik moet toegeven dat dat misschien wat pretentieus klinkt (hoewel). Maar met titels als: ‘Basistechnieken voor linkbuilding’ of ‘Schenk aandacht aan de linkjes in je blogs’ leest waarschijnlijk geen hond dit artikel, vandaar.

Het goede voorbeeld

Mettertijd vinden tientallen, honderden artikelen een weg naar je blog. Of al die berichten ook een weg blijven vinden naar je lezers is verre van zeker. Heel veel zal afhangen van de (interne) linkbuilding-strategie van je blog.

Wikipedia toont ons hoe het moet. Open een willekeurige pagina van internet-encyclopedie en je vindt meteen ook tientallen linkjes naar andere relevante pagina’s omtrent hetzelfde of aanverwante onderwerpen.

Oordeelkundig geplaatste en opgemaakte linkjes zijn dé manier om je bezoekers snel veel dieper je blog in te trekken.

Voordelen van je eigen Wikipedia

Met een link verwijs je dus naar een eerder geschreven artikel of pagina binnen je blog (interne link) of naar een artikel of pagina buiten je blog (externe link). Je maakt het je lezer zo makkelijk mogelijk om bijkomende, interessante info te vinden.

Voor jou als blogger heeft dit ook belangrijke voordelen. Pak het een beetje slim aan en je kan je lezer op een ongedwongen manier (veel) meer pagina’s laten bezoeken. Jij biedt je volger je mooie content aan, maar je verplicht ‘m tot niets. Mooi toch? Is je bezoeker echt geïnteresseerd in wat je doet dan zal ie met plezier die kleurige linkjes aanklikken. Plaats je die link naar dat ene interessante bericht niet, dan is het waarschijnlijk dat je immer gehaaste lezer er ook niet naar op zoek gaat. Voor jou en voor hem/haar is dat een gemiste kans!

Verder zijn die links ook verrekte handig om je berichten wat compact(er) te maken. Stel dat je in een post over de verjaardag van je dochter de aandrang voelt om uit te wijden over haar verjaardagstaart, kan je gewoon een linkje plaatsen naar het recept van het gebak in kwestie. Je bent volledig zonder langdradig te worden…

En last but not least speelt die linkbuilding-strategie ook een niet te verwaarlozen rol als het erom gaat je blog hoger in Google te krijgen. De hyperlinks helpen Google en andere zoekmachines namelijk ook om te bepalen waar je blog nu precies over gaat. Dit gebeurt onder andere door verbanden te leggen tussen de artikelen onderling (samen met het surfgedrag van je lezers). Bovendien, zo redeneert Google, bevat een artikel met hyperlinks waarschijnlijk veel extra informatie die interessant kan zijn voor internetters die op zoek zijn naar informatie over dat bepaalde onderwerp.

Interne of externe links?

Sommigen vinden dat je al blogger relatief zuinig moet zijn met externe links (naar een andere blog/website. Je loopt immers het risico dat je je bezoeker die eindelijk de weg naar je blog gevonden heeft, weer doorstuurt naar andere oorden. Dat risico is reëel. Maar het gaat erom dat jij als blogger er alles aan doet om je lezer waardevolle info te verstrekken. En als die collega mooie/fijne/leerzame/aanvullende stukken schrijft, zie ik niet in waarom mijn lezers daarvan verstoken moeten blijven.

 Linkbuilding is a state of mind

Het volstaat natuurlijk niet om je berichten vol te proppen met links allerhande. Ze moeten je lezer ook toegevoegde waarde brengen. Zo heeft het bijvoorbeeld weinig zin om te verwijzen naar je favoriete recept voor appelcake in een post over het plakken van een fietsband. Of het zou moeten zijn dat je die applcake gebruikt om het gaatje in de band te herstellen. 🙂 In alle andere gevallen werk je je lezer alleen maar op de zenuwen, en dat wil je niet.

Schrijf je een nieuw artikel dan loont het de moeite om na te gaan welke stukken je al eerder schreef (en die verband houden met hetzelfde onderwerp). Kan je een zinvol verband leggen? Doe dat dan! Probeer op die manier van je blog een sterk, samenhangend geheel van ‘kwalitatief hoogwaardige’ stukken te maken. Houd dat een tijdje vol en je blog wordt voor alle betrokkenen een regelrechte kennisbank. En kennisbanken brengen verkeer naar een blog.

Schrijf je veel over een bepaald onderwerp (dat komt onder meer tot uiting in je interne links) dan beschouwt Google je op den duur als een ‘specialist ter zake’ en beland je dus hoger in de zoekresultaten…

Niche-bloggers zijn hier dus duidelijk in het voordeel…

Anchor text

Is de vaak blauwe tekst die aanklikbaar is. Vermijd hiervoor de kleine woordjes <klik hier>, <hier>, <daar>, <deze blogpost>. Deze manier van werken is ouderwets en stimuleert je lezer niet om verder te klikken. Beter is het om ook hier beschrijvende teksten te gebruiken, die bovendien naadloos in je artikels verwerkt zijn. Dus niet: ‘Mijn recept voor appelcake klik hier,’ maar ‘Mijn recept voor appelcake met kaneel.’ In dit laatste geval weet ook google perfect waar het over gaat. Merk ook op dat die laatste anchor text ook overeenkomt met wat een gemiddelde internetter zou kunnen intikken in zoekmachines als ie op zoek is naar een recept voor appelcake…

Gebruik dus beschrijvende links, bestaande uit een of meerdere voor de hand liggende zoekwoorden. Maak de anchor text echter ook niet te lang. Dat leest niet prettig.

Link invoegen

Nog even opletten bij het maken/invoegen van links. Let erop dat de link zich opent in een apart venster. Dit heeft het voordeel dat je bezoeker die de link aanklikt makkelijk jouw bericht terugvindt in zijn browser.

Tot slot ook aandacht voor de tekst die bij de hyperlink hoort. Dit is het stukje tekst dat tevoorschijn komt wanneer je bezoeker met de muis over de link beweegt. Een detail. Maar het is ook een zoveelste manier om Google duidelijk te maken waarover het gaat.

Niet overdrijven

Ook dit bericht is niet volledig zonder waarschuwing. Zorg voor kwalitatieve, en relevante links die je betoog ondersteunen, maar prop je teksten er niet mee vol. Bij Google staan dergelijke praktijken bekend als linkdumping. En ook aan keywordstuffing (je teksten opzettelijk volstoppen met zoekwoorden, in de hoop hoger in de zoekresultaten te belanden) heeft Google een broertje dood. Bovendien leidt een overvloed aan links menig bezoeker af, werken op diens zenuwen of erger, jagen ze weg.

Ikzelf durf het risico te nemen. Google Analytics bewijst me zwart op wit dat een en ander me geen windeieren legt.

photo credit: Profound Whatever via photopin cc