Vandaag (17 februari 2020) is het een historische dag. Vanavond – om 20u. – vindt namelijk de allerlaatste editie van de maandagse twitterchat #blogpraat plaats.

Maandag voor de allerlaatste keer: #blogpraat. Wat een mooie 10 jaar! @rsnijders en ik hopen je om 20:00 te zien voor een laatste, spetterende twitterchat die bewijst dat bloggen nog steeds alive & kicking is?

Maandag 17/2, 20:00. Info hieronder??https://t.co/HnuBZDBEqq

— Elja Daae (@eljadaae) February 14, 2020

Daarmee zal één van de sterkste twittermerken in ons taalgebied langzaam uitdoven. Jammer, maar natuurlijk ook best begrijpelijk. 10 jaar lang een community voeden en dragen, ga daar maar eens aanstaan!

Van steriele praatbarak…

Persoonlijk heb ik wel het één en ander te danken aan #blogpraat. Zonder #blogpraat had ik immers nooit de kracht van Twitter ontdekt. Toen ik in 2011 mijn eerste stappen op Twitter zette, leek het me vooral een wat steriele praatbarak, een medium waar iedereen maar wat voor zich uit lulde in een poging tot… Ja, tot wat eigenlijk?

Het scheelde echt geen haar of ik had Twitter vaarwel gezegd. Hoogstwaarschijnlijk voorgoed.

…tot geweldige inspiratiebron voor bloggers

#blogpraat kwam als een verademing. Het voelde aan als thuiskomen. Jarenlang mijn vaste afspraak op maandagavond. Het was mijn wekelijkse dosis inspiratie om te bloggen, mijn vraagbaak, en soms ook weleens mijn klaagmuurtje.

En – eerlijk is eerlijk – mede dankzij #blogpraat kon Blogtrommel.com grote stappen zetten. Ik ben hier trouwens niet de enige. Het aantal blogs dat is gestart, dan doorgegroeid tot een succesvolle onderneming na een inspirerende peptalk op #blogpraat is niet te tellen.

Jammer, doch héél begrijpelijk! #blogpraat is uitgegroeid tot misschien het sterkste twittermerk in ons taalgebied. Dank daarvoor!! Mogen we de hashtag blijven voor het delen van tips rond #bloggen?

— Blogtrommel (@Blogtrommel) February 15, 2020

Maar misschien nog wel belangrijker: de collegialiteit, de de verbondenheid en zelfs de vriendschappen die zijn ontstaan. Hoezo, social media vluchtig en oppervlakkig?

Dank

Hoe in godsnaam bedank je de voortrekkers van zo’n monument? Ik kom niet verder dan dit:

Beste Elja, beste Raymond, dank voor alle geweldige tips, bemoedigende woorden en schoppen onder de kont. Dank om deze community te trekken. Dank voor jullie tomeloze inzet van de voorbije tien jaar. Dank om zo vaak te bewijzen dat bloggen niét dood is. Dank om ons te laten voelen hoe warm en waardevol een twittercommunity kan zijn.

Vanavond knallen we dus nog één keer. Het onderwerp is: Wat is de waarde van een blog?

Vanavond, 20u. #blogpraat

Zie ik je daar?