Ooit nam ze ons mee op een fascinerende reis langsheen 80 Turkse deuren. De schrik sloeg mij destijds om het hart. Lange tijd hield ze in het midden of ze na de 80-daagse reis ook zou stoppen met bloggen. Dat laatste gebeurde gelukkig niet.
Sinds enige tijd heeft ze zelfs een geheel en al eigen stek op het net. En daar zijn onnavolgbare, doch erg waarachtige schrijfsels te vinden van een vrouw die zich af en toe erg kwetsbaar opstelt, maar net daardoor als ijzersterk naar voren komt.
Sinds enige tijd heeft ze zelfs een geheel en al eigen stek op het net. En daar zijn onnavolgbare, doch erg waarachtige schrijfsels te vinden van een vrouw die zich af en toe erg kwetsbaar opstelt, maar net daardoor als ijzersterk naar voren komt.
Op mijn eigen blog verwijs ik al vaak te pas en te onpas door naar andere blogs en wetenswaardigheden. Ik ben een onvervalste wereldverbeteraarster en verkeer op zo’n moment in de overtuiging dat een lezer daar op zit te wachten, wat aan kan hebben of het gewoon leuk zou kunnen vinden. Ik was dan ook ronduit verbaasd toen iemand me onlangs vroeg: ‘waarom zet jij zoveel links in je blog?’
Volgens mij ben ik het van schrik meteen een stuk minder gaan doen. Geen karakter dat mens.
Nu ik dan gevraagd ben om voor De Blogtrommel enkele aanbevelingen te doen, zal ik dan uitpakken ook. Een greep uit de blogs waar ik op dit moment enthousiast over ben, van geheel verschillende pluimage, dat zij gezegd. En ja, natuurlijk sla ik er een paar over vergeet ik er een paar.
Vooreerst George Knight, een favoriet politiek blog, over de wereldse en Nederlandse stand der dingen. Wat me in staat stelt om bij te blijven zonder dat ik daarvoor alle nieuws-sites uit hoef te spitten zoals ik dat in de periode van mijn ontkenningsfase van mijn burnout dag en nacht plachtte te doen. Om dan vervolgens non-stop actuele berichten, als een reporter ter plaatse, de wereld in te smijten. Sommigen konden dat erg waarderen, vooral als zij zich in Egypte of Engeland bevonden, anderen absoluut niet. Maar nu ik beter begin te slapen en het belang inzie om voor mijn gezondheid filters te installeren voor ’s werelds ellendigwaardigheden, is de blog van George Knight voor mij een uitkomst. Ik kan de rest links laten liggen, op een Obama uitzondering na, te mooi natuurlijk, die samesex ontwikkeling.
Hij schrijft ook nog George Knight Kort, een cultureel blog van geheel eigen aard, waar ik zelf veel te weinig naar mijn zin kom, #notetoself.
Voor mijn hang naar verdieping in ontspanning bezoek ik De Wereld van Hendrik Jan, blog van HJ de Wit. over boeken en literatuur. Zijn wereld voorziet met Wolkenhemel de mijne van goedheid in woord en beeld, mijn hang naar heling in schoonheid vervullend. Verder niets meer aan toe te voegen.
Voor mijn interesse in het verband tussen voeding en gezondheid in het algemeen en (mijn) verslavingsgevoeligheid in het bijzonder, ga ik graag naar Het Paleo Pespectief van Melchior Meijer, waar ik mij kan laven aan een heleboel wat ik al weet, in een samenhang die mij nieuwe inzichten geeft.
Mijn respect en fascinatie gaat uit naar de krachtsinspanning die Ange van Ommeren zich, net als velen voor haar, opgelegd heeft. Zij loopt de Camino, een pelgrimstocht naar het Spaanse Santiago de Compostella, en houdt daarvan ook een blog bij. Het bijzondere aan Ange is dat zij Sarcoïdose heeft, een ziekte die gepaard gaat met de meest uiteenlopende, maar vooral ook vermoeidheidsverschijnselen. Ze heeft, terwijl ik dit schrijf, al 800 km gelopen. en kan onze mentale ondersteuning goed gebruiken! Behalve dat ze dit doet vanuit een diep verlangen, gedrevenheid en zelfonderzoek, loopt ze ook voor sponsoring van de Belangenvereniging voor Sarcoïdose.
Dan, last but very not least: mijn zucht naar herkenning en verlangen om emotioneel geprikkeld en verrast te worden, vind ik vervuld in de blog van JJ Voerman die me alleen tot waanzin drijft als hij zeer geloofwaardige want gemeende zinspelingen maakt op het ophouden met bloggen. Dan is het einde nabij.
Gelukkig voelt hij zich zo verantwoordelijk als hij op vakantie gaat om dan een vervolgverhaal voor mij/ons achter te laten, waarvan het gedurende een week iedere dag smullen is.
Hij bestaat het om altijd, ook ongewild, geheel onverwachts uit de hoek te komen: Zeer integer, waarachtig, en vooral ook regelmatig zeer gedurfd. Zo bestond hij het onlangs om vervalste stukken te schrijven, volstrekt in de stijl van een aantal bloggers, zo ook van mijzelf (Het land waar alles bestaat). Zo zeer indrukwekkend en vooral beangstigend een mooie twijfel scheppend over het uniekzijn van zelf.
Ook heerlijk kritisch in een zakstekertje als Minder Advies Graag en gedurft Open bief aan HRM Professionals maar zijn kracht vooral ook ontroerend in zijn Afscheid van Muziek, waarin hij zijn grote liefde muziek uitzwaait, dit vanwege zijn verergerende auditieve beperking.
Ik beschouw JJ als een maatje, ondanks dat wij elkaar nog nooit IRL ontmoet hebben. Dit pleit natuurlijk wel weer voor het gevaar van Sociale Media!
En laat me dan – ter elfder ure – nog een buitenbeentje brengen in de vorm van Stuff Dutch People Like, because they make me laugh so much, most of the time.
Geef een antwoord