Bijna had ik Twitter afgedaan als een kruising tussen een virtuele rommelmarkt en een stamcafé.
Tot plots de hashtag #blogpraat voorbij flitste. Ik was in die periode als een bezetene aan het bloggen gegaan (waar zit nou precies het verschil tussen toen en vandaag dan?) en dus verslond ik zowat alles wat nog maar naar bloggen rook…
Wat in 2010 begon als een weinig interactieve twitter-monoloog van Elja Daae, groeide in korte tijd uit tot the place to be voor de bloggende Nederlanden!
… Om een lang verhaal kort te maken: elke maandagavond, zo tussen 20 en 21u. kom ik thuis. En dat al 2 jaar lang. Alles staat steevast klaar voor een feest ven (h)erkenning, een bad vol inspiratie en een aanmoedigend schouderklopje waar nodig.
Wil u ook een keer meedoen? Dat kan! Elke maandag kan u inloggen op Twitter, volg de #hashtag #blogpraat tussen pakweg 19u45 en 21u15.
Om enigszins het hoofd te kunnen bieden aan de lawine die op u afkomt, doet u er goed aan de hele conversatie te volgen via
Vele communities komen en gaan, maar #blogpraat blijft altijd bestaan. Dat is wat ik onszelf van harte toewens!
Jij kan de dingen altijd zo mooi zeggen Ben, in tweets, en hier ook weer. Prachtig. Ben altijd erg blij dat je er bent en vind jouw aanwezigheid altijd fijn met doordachte tweets, fijne discussies en een goede sfeer…
Ik heb tot op heden nog geen het goede reden gevonden om te gaan twitteren. Zelfs niet wanneer het over bloggen gaat. Ik sla nog even over.
Dat kan ik me voorstellen. En het is ook geen probleem. Volgens mij mag in het blogwereldje (bijna) alles en moet (bijna) niks!