Nieuw in Blogland




Als je een nieuwbakken blogger bent, zit je met veel vragen.


De vraag “Zal ik gelezen worden?” is er één van. Er is iets mee, met die vraag. Iets geks.


Eerst, in het twijfelstadium, is het nog een beetje de ver-van-mijn-bed show. Je hebt immers nog niets beslist over een eigen blog nemen. Want: je worstelt met de vraag wie er op jouw blog zit te wachten.


Maar dan gebeurt het. De vraag of jij ook een blog gaat beginnen is een feit. Verwonderd vraag je waarover die blog dan wel moet gaan. Dat is een strikvraag, waarop niet direct een antwoord komt. Blogplan tijdelijk van de baan. Maar je buis van Eustachius en je geheugen beramen een coup.


Ze spannen samen om het woord blog in je memorie te griffen. Het woord duikt op in je hoofd als een pop-up. Voortdurend en op de meest onmogelijke momenten.


Dus ga je googlen op bloggen. Dan krijg je een heleboel antwoorden, maar nog meer vragen. Om die aan te pakken besluit je een beetje veldwerk te doen en blogs te gaan lezen. De uitnodigingen om te reageren laten het zover komen dat je het sneu begint te vinden dat je zélf geen blog hebt.


Want helemaal eerlijk is het niet : jij leest een blog, maar de blogmaker kan niet hetzelfde terug doen.


De blog komt dichterbij. Je doopt haar Ariadnesdraad. Eerst in gedachten. Na conceptueel dub- en denkwerk in het echt. Je bent blij, want iemand is helemaal weg van je blognaam.


Je reageert op de blog van een jongedame met een zwak voor schrijven. Zij pikt op haar beurt je reactie op en laat weten dat je een leuke blog hebt. Op je éérste postje notabene. Je bent blij. Nog meer als je ontdekt dat ze regelmatig komt piepen.


Want natuurlijk wil je graag dat je gelezen wordt. Dat maakt schrijven juist zo leuk. De reacties maken ook dat je je digitale pennenvruchten verbetert. Je oefent in precies dat zeggen wat je bedoelt.


Nog enkele postjes verder verschijnt een reactie die je interesseert. Deze blogowner heeft een kat die regelmatig op het blog zit en er warempel schrijfsels achterlaat. Je doet je hoed af voor de kat met blog, en raakt nieuwsgierig. Je leest, reageert en krijgt reply. Je bent nog een beetje meer blij. Ja, je wordt gelezen!


Je betrekt er de vrucht van al je lees- en reageerwerk bij en plaatst links op je eigen blog. Je denkt daarbij ook aan die van een man met een zwak voor blogs.


Hij heeft er al drie, als hij een vierde geesteskind voorstelt dat luistert naar de naam De Blogtrommel. Hier ontdek je een heel scala aan interessante links. Je bent helemaal blij als je jezelf, nieuw als je bent, op deze nagelnieuwe blog ziet staan met een postje !


Nu is het op naar het volgende : gelezen blijven worden…
Want : dat motiveert, zo’n lezerspubliek.


Beste lezers, dank voor het leeswerk. Een beter antwoord op de vraag “Zal ik gelezen worden?” is niet te dromen. Zolang jullie lezen, schrijf ik verder.


Beloofd!